Jak pomóc komuś kto ma depresję? Oznaki depresji!

Depresja nie bierze się znikąd. Nie spada na nas tak o, po prostu. Zawsze musi być jakiś powód. Musi wydarzyć się coś, co sprawi, że nasze życie zaczyna się nam wydawać bez znaczenia, że mamy wrażenie, że już nic dobrego nas nie spotka. A co, jeśli ta depresja dotyka nie nas, ale osoby, która jest nam niezwykle bliska? My dalej musimy z nią żyć, choć w takich momentach zaczyna się nam wydawać, że wszystko traci sens. Pierwsze oznaki depresji mogą być trudne do zauważenia. Ale kiedy nabierzemy już pewności, że mamy z nią do czynienia, zaczynamy się zastanawiać, jak pomóc komuś kto ma depresję, ale też jak pomóc sobie przetrwać ten trudny czas. Bo to niezwykle trudna próba dla każdej znajomości, niezależnie od relacji, jaka was łączy.

Oznaki depresji, które mogą dać do myślenia!

Nie jest łatwo zdiagnozować depresję, bo wszystko co dzieje się w ludzkiej psychice bezdyskusyjnie jest naprawdę trudne do oceny. Poza tym pierwsze oznaki depresji mogą oznaczać tak naprawdę wszystko, i kierować nasz wzrok na różne inne choroby. Na co więc zwrócić uwagę? jakie cechy i zachowania mogą wzbudzić nasz niepokój?

kłopoty ze snem. Co prawda to oczywiste, że czasami zdarzają się one każdemu, ale nie chodzi tutaj o takie chwilowe problemy ze snem a o sytuację, w której nie sypiamy prawie wcale. Gdy dana osoba kładzie się wieczorem do łóżka, a rano wstaje tak bardzo zmęczona, że czuje, jakby wcale nie odpoczęła. Jeśli nie pomaga ciepłe mleko, ani ziołowe herbatki, a ten stan się pogłębia, to trzeba już zastanowić się nad jego powodem.
z jedzeniem też bywa różnie – kiedy przychodzi to silne poczucie niepokoju albo masz ochotę jeść więcej, albo nie chcesz jeść wcale.
złe myśli – ciągle poczucie winy. Niezależnie od tego co jest powodem tej naszej depresji, pojawiają się w głowie złe myśli, które potrafią zdołować jeszcze bardziej, i sprawić, że pojawi się niepokój.
zmęczenie, problem z koncentracją, i podejmowaniem decyzji. To znów objawy, które mogą się wydać dość banalne. Bo skoro ktoś nie sypia, to czuje się zmęczony, to oczywiste. i trudniej jest mu się wtedy skoncentrować. A z trudnymi decyzjami też zawsze nie łatwo sobie poradzić. Jednak wszystkie te zachowania powinny sprawić, że twoja czujność będzie wyostrzona.

Jak pomóc choremu na depresję?

To bardzo trudne, a trudne tym bardziej, że jeśli osoba chorująca jest tobie bardzo bliska, możesz nie mieć na tyle cierpliwości, by przetrwać to wszystko. Bo nagle – choć niby wiesz, że jesteś dla tej osoby ważny – ona nie daje tobie odczuć, ile dla niej znaczysz. Każda twoja próba okazania jej uczucia sprawia, że czujesz się coraz bardziej odrzucony. Prosisz tą osobę o czas. Myślisz, że to przecież wcale nie tak dużo, ale nie otrzymujesz tego o co prosisz.

Najsmutniejsze jest to, że osoba chora na depresję tak naprawdę wewnętrznie woła, żebyś tylko był. Ona potrzebuje cię tak samo jak wcześniej, a może nawet bardziej, ale w żaden sposób nie potrafi tego okazać. Jeśli i tobie zależy – bądź. Przestań pytać co się dzieje, po prostu usiądź obok, chwyć go czy ją za rękę, i pokaż, że ci zależy. Możesz też o tym głośno mówić, choć nie spodziewaj się, że odpowie tym samym. Ale spraw, czy czuł, czy czuła, jak wiele dla ciebie znaczy. I że cokolwiek by się nie działo, ty nie odpuścisz. Nie odejdziesz. I, że o każdej porze dnia i nocy może liczyć na twoje wsparcie.

Jeśli też naprawdę chcesz pomóc, nie wpieraj osobie chorej, że wiesz, co czuje. Nigdy tak nie mów – nawet jeżeli też borykałeś się kiedyś z depresją. Ty masz po prostu być. Nie możesz mówić: pomogę ci z tego wyjść, wiem jak to zrobić. Powinieneś raczej pytać – co mogę zrobić, by ci pomóc? Jak sprawić, by było ci łatwiej?

Pozwól sobie na gesty. Czasem trudno jest wyrażać uczucia słowami, zwłaszcza, jeśli jesteś dość wylewny, ale na swoje słowa nie otrzymujesz odpowiedzi. Wtedy możesz sprawić, że za pomocą małych gestów osoba chora poczuje, jak bardzo tobie na niej zależy. Może ugotujesz jej ulubione danie na obiad, albo obejrzycie razem po raz setny film, którego nie znosisz, ale ona go kocha. Pewnie nie powie, jak bardzo to jest ważne, ale na pewno doceni.

Ważne jest też to, żeby nie krytykować. Nie wolno mówić osobie chorej na depresję, że mogłaby się wziąć wreszcie w garść. To sprawi tylko, że jeszcze bardziej się w sobie zapadnie. Sytuacja wydaje się być dziwna. Masz też wrażenie, że można by rozwiązać problem, gdyby tylko ta osoba sobie na to pozwoliła. Ale tak naprawdę nie masz pojęcia co dzieje się w jej głowie, i jak wielką masakrę ona przeżywa. Dlatego nigdy jej nie oceniaj, staraj się dawać wsparcie, ale jednocześnie nie przesadzaj. Nie rób za nią wszystkiego – staraj się wzmagać w niej chęć robienia rożnych rzeczy, ale bez wymuszania czegokolwiek.

Nie skazuj też osoby chorej na ciszę zwłaszcza, jeśli wcześniej mówisz, że odejdziesz gdy tylko chory nic nie zrobi ze swoim życiem. Najlepsze, co możesz zrobić dla tej bliskiej Ci osoby, to po prostu być, i cierpliwie czekać, reagując jednocześnie na wszystkie jej potrzeby. Ona tego potrzebuje. Ciebie potrzebuje, i poczucia, że jesteś. Że nie odejdziesz.