Co do święconki – 7 produktów do wielkanocnego koszyczka

Święta Wielkanocne, najbardziej radosne, niosące nadzieję, wiarę i miłość, zbliżają się wielkimi krokami. Już za chwilę znów będziemy się dzielić święconym jajkiem, polewać wodą w Śmigusa Dyngusa i robić żarty w Prima Aprilis, poprzedzające uroczystości. Teraz zapewne gospodynie domowe urządzają wielkie, doroczne porządki, piorą pościele, myją okna, by na święta wszystko było, jak należy. Nim się obejrzymy nastanie kwiecień i z koszyczkami w rękach pomaszerujemy poświęcić pokarmy. Co do święconki powinniśmy włożyć koniecznie?

Zwyczaj święcenia potraw

Zwyczaj święcenia pokarmu jest szczególnie lubiany przez dzieci. Od najmłodszych lat, każde z nich chce mieć swój koszyczek, ładnie udekorowany wstążeczkami, serwetką i zielonymi gałązkami. Mamusie dbają o ten zwyczaj i odpowiednie przygotowanie wszystkiego, co do święconki należy zabrać.

Najczęściej święcenie pokarmów odbywa się w kościołach parafialnych, ewentualnie przed świątynią, jeśli pogoda na to pozwala. Tradycje są różne w zależności od regionu Polski. Układa się wszystkie koszyczki na stołach wystawionych w danym miejscu lub wokół kościoła, albo składa wewnątrz, przy ołtarzu, we wskazanym miejscu. Na wioskach kapłan święci pokarmy przy figurach lub grotach z wieczną lampką.

Co do święconki – o tym nie możesz zapomnieć

Fakt, co umieszczamy w wielkanocnym koszyczku, nie pozostaje bez znaczenia. Co prawda dziś panuje w tym względzie duża swoboda i dowolność, natomiast kiedyś, przed wiekami, było to 7 pokarmów, którym przypisywano symboliczne znaczenie w celu zaznania dobrobytu i pomyślności w nowym roku. Jeśli jeszcze nie wiesz co do święconki, podpowiemy, o czym na pewno nie możesz zapomnieć:

Sól – przez wielu uważana za priorytet, z uwagi na jego właściwości konserwujące – sól sama w sobie nie stanowi pokarmu, natomiast pozwala zachować świeżość innych pokarmów i chroni je od zepsucia. Dawniej przypisywano jej moc odstraszania złych duchów. Uznawana jest za symbol nieśmiertelności.
Jajka – symbolizują odradzające się życie, pokonywanie przeszkód, zwycięstwo życia nad śmiercią. Dlatego jest to najważniejszy symbol świąt Wielkanocnych.
Chleb – nie może go zabraknąć, ponieważ stanowi istotę przeobrażeń zachodzących podczas celebrowania Wielkanocy. Uważany za symbol, dobrobytu i szczęścia, wyraża także ludzką wspólnotowość w gromadzeniu się wokół wspólnego stołu.
Kiełbasa i szynki – z jednej strony to oznaka kończącego się postu, z drugiej – symbol dobrobytu i bogactwa. Dawniej bowiem nie każdego było stać na kiełbasę. Stanowi ona także symbol zdrowia, płodności i wszelkiego powodzenia.
Chrzan – to bez wątpienia oznaka siły, zdrowia i witalności. Z uwagi na wyrazisty, ostry smak, ma stanowić okazję do refleksji zarówno nad bolesną męką krzyżową, jak i radosnym zmartwychwstaniem.
Słodycze –od zawsze stanowiły symbol radości i końca smutnego okresu postu. Z reguły wkładamy do koszyczka babki lub kolorowe mazurki, które zdradzały także umiejętności pani domu.
Sery – czyli produkty mleczne, miały byś symbolem zgody panujące w przyrodzie, między roślinnością a światem zwierzęcym.

Szanujmy tradycję

Zwyczaj święcenia pokarmów obecny jest w całej Polsce, jako kraju katolickim i przestrzegającym zasad wywodzących się od pradawnych czasów. Święta Wielkanocne, przez niektórych uważane są nawet za ważniejsze w roku liturgicznym od Bożego Narodzenia. Nie wchodząc w tego typu spory warto jedynie powiedzieć, że jak każde święto, również Wielkanoc należy obchodzić z należnym szacunkiem i pokorą, a poświęcone pokarmy zjeść i nie pozwolić do ich zepsucia, czy wyrzucenia na śmietnik.